دانشمندان یک حسگر پوشیدنی اختراع کرده‌اند که وقتی فرد به احساس فرسودگی بیش از حد نزدیک می‌شود، اخطار می‌دهد.

مهندسان موسسه فدرال فناوری لوزان و «اکسنسیو»، شرکت نوپای فعال در فناوری‌های زیستی، ابزاری را خلق کرده‌اند که میزان اضطراب را با بررسی سطح هورمون کورتیزول در عرق افراد، اندازه می‌گیرد.

در پژوهشی که در مجله «کامیونیکیشنز متریالز» منتشر شد، محققان اعلام کرده‌اند که یک فناوری در شکل دستگاهی پوشیدنی را برای زیر نظر گرفتن میزان اضطراب، طراحی کرده‌اند.

این دستگاه که برای پوشیدن در بالای بازو طراحی شده است، یک ترانزیستور و یک الکترود گرافینی دارد و شامل مولکول‌هایی ویژه است که با کورتیزول موجود در عرق ترکیب می‌شوند و می‌توانند آن را اندازه بگیرد.

محققان می‌گویند این دستگاه می‌تواند میزان کورتیزول را «لحظه‌به‌لحظه» زیر نظر بگیرد؛ به همان شیوه که ساعت‌های هوشمند تعداد ضربان قلب را در هر لحظه زیرنظر دارند.

سطوح کورتیزول در بدن ما ریتم شبانه‌روزی خاص خود را دارد؛ یعنی میزان کورتیزول بدن در حالت عادی در هر ساعت از شبانه‌روز، میزانی مشابه دارد. معمولا مقدار کورتیزول حدود نیم ساعت بعد از بیدار شدن به اوج می‌رسد و طی شب به پایین‌ترین میزان فرو می‌کاهد.

محققان این پژوهش نوشتند: «اضطراب ادامه‌دار می‌تواند این ریتم را مختل کند و باعث افزایش ترشح غیرعادی کورتیزول شود.» آن‌ها افزودند که سطوح بالا و پایین کورتیزول «در اختلالات روانی و جسمی نقش دارند».

اضطراب مزمن با بسیاری از اختلالات از جمله چاقی مفرط، سندروم‌های سوخت‌وساز، دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی، حساسیت، تشویش، افسردگی، سندرم خستگی و فرسودگی بیش از حد، مرتبط است.

مهندسان خالق این حسگر گفتند که این فناوری، «گزینه‌ای عالی» برای اضافه شدن و ادغام در نسل بعدی فناوری‌های پوشیدنی است.

در برخی از تحقیقات، اظهار شده است که کار از خانه، باعث احساس اضطراب بیش از قبل شده است. در مدت اولین قرنطینه، بیش از نیمی از کارمندان بریتانیا گزارش کردند هنگام کار کردن از خانه، احساس اضطراب و تشویش بیشتری دارند.

تحقیقات سایت حرفه‌ای لینکد-‌این در همکاری با بنیاد سلامت روانی، نتیجه گرفت که ۵۶ درصد از دو هزار فرد بزرگسالی که مورد نظرسنجی قرار گرفتند گفته‌اند که سلامت روانی آنان از زمان شروع قرنطینه در ۲۳ مارس به این طرف، رو به افول گذاشته است.

این نظرسنجی همچنین اظهار داشت بریتانیایی‌ها به طور میانگین ماهانه ۲۸ ساعت اضافه‌کاری کرده‌اند که معادل با چهار روز کار بیشتر است.

یکی از دغدغه‌های اصلی کارمندان، ترس از این موضوع است که پس از رفع قرنطینه، کارهای آن‌ها بیهوده و اضافه تلقی شود.